Raadspraat – Rupsje nooit genoeg

Als je de toren van de Grote Kerk in Wijk driemaal opstapelt en je doet er nog een halve toren bij dan heb je de hoogte van de windturbines die binnenkort in de buurt van onze huizen komen te staan. Nou ja, als het aan de provincie ligt en aan de politieke partijen die vorige week vóór het raadsvoorstel stemden. Deze partijen denken dat door mee te bewegen de gemeente nog een beetje invloed zou kunnen uitoefenen om bijvoorbeeld de gezondheid van mensen te beschermen. Ze zouden aan de provincie kunnen vragen: zet er alsjeblieft minder dan vijf neer of doe ze wat lager. Want bij andere windparken vluchten mensen hun huis uit en slapen in hun auto of gaan verhuizen.

Maar kunnen wij eigenlijk wel voorwaarden stellen? De provincie heeft in duidelijke taal gezegd dat iedere voorwaarde die de winstgevendheid beperkt niet is toegestaan. De grote financiers achter deze projecten bepalen de winstgevendheid. En deze financiers zijn net als rupsje nooit genoeg nooit tevreden. In Houten zijn de windturbines nu 150 meter hoog, maar van de nieuwe moet de tiphoogte 241 meter worden omdat het anders financieel niet uit kan. Ook in Wijk worden ze 241 meter, maar in de gemeente Wierden is dat inmiddels al 280 meter. Dat is nog maar 37 meter lager dan de Eiffeltoren. Ziet u het voor u, vijf Eiffeltorens op steenworp afstand van de Geer en het dorpscentrum van Cothen en de boerderijen van het buitengebied? En het einde is nog niet in zicht. Want voor rupsje nooit genoeg is het nooit genoeg. Zou bezorgdheid over de gezondheid van onze inwoners een grens kunnen stellen aan die zucht naar steeds hoger en meer winst? Weegt onze gezondheid zwaar genoeg? Wat denkt u?

_Rectificatie

_{In mijn vorige Raadspraat heb ik per ongeluk een fout percentage van 85% genoemd. Bij de flex-woningen op Het Kleine Ros bedroeg het deel dat aan niet-Wijkse inwoners zou worden toegewezen twee derde deel, zo stond het begin 2023 in een memo van de wethouder en in ‘t Groentje. Twee derde is 66,6% en niet 85%. Dat er gelukkig toch meer Wijkse spoedzoekers een huis kregen, verandert overigens niet de oorspronkelijke bedoeling.}