De lokale democratie is stuk!

Dat is raar, want nog maar drie jaar geleden, in 2022, zetten de fractievoorzitters van zeven politieke partijen, hun handtekening onder een zogeheten Raadsagenda. Daarin beloofden zij een nieuwe bestuurscultuur. Inwoners zouden aan tafel mogen zitten om hun kijk op belangrijke zaken te geven. Inwoners zouden in de gemeenteraad gehoord worden. Helaas, er is niets van terechtgekomen. Erger nog, de bereidheid onder de meeste politieke partijen om hun belofte na te komen, is nul.

Uit protest besloot ik, fractievoorzitter van OpRecht!, kortgeleden tot een soort staking. Ik neem niet langer deel aan het overleg waar de fractievoorzitters de agenda bepalen van de bijeenkomsten waar inwoners niet voor worden uitgenodigd. Ik keer pas terug als de fractievoorzitters gezamenlijk besluiten te gaan doen waar ze hun handtekening onder hebben gezet: inwoners betrekken bij beleid.

Wat stuk is kan gerepareerd worden. Denker der Nederlanden, David van Reybroeck, zei laatst op televisie: “Wij doen de democratie op grootmoeders wijze”. En “als we niet gaan innoveren in onze democratie, gaan we onze democratie verliezen.” Hij bedoelde dat het niet meer van deze tijd is dat burgers tussen verkiezingen in volledig buiten spel staan.

In de gemeente Vijfheerenlanden mogen inwoners wel meedenken voordat beleid wordt opgesteld door het gemeentebestuur. In die gemeente hebben ze laten zien dat je de lokale democratie kunt vernieuwen. Dat kan in Wijk bij Duurstede ook, maar dan moet je het met elkaar wel willen. Als gemeenteraad en college, zichzelf niet vernieuwen, dan verliest het bestuur van onze gemeente, op de rand van het faillissement, in de ogen van inwoners iedere geloofwaardigheid.

In onze drie kernen willen veel mensen oplossingen bedenken in het belang van de totale gemeenschap. We hebben daarbij echter een lokaal bestuur nodig dat een stevige brug wil bouwen tussen wat inwoners willen en wat praktisch mogelijk is.