Herinnering aan Holland
Aan dit gedicht van Marsman uit 1936 moet ik nog wel eens denken als ik
’s ochtends de gordijnen open. In de verte, gelukkig nog op grote afstand, zie ik de rode knipperende lichten van “rijen ondenkbaar ijle windmolens als hoge pluimen aan de einder staan”. In onze gemeente hebben we deze molens tot op heden op gepaste afstand weten te houden. Zelfs na een zeer grondig onderzoek van de Gemeente Utrechtse Heuvelrug, waaruit bleek dat de voor onze provincie noodzakelijke hoeveelheid windmolens toch echt het beste in ónze gemeente geplaatst konden worden. Lekker ver weg, zeg maar.
Velden vol met zonnepanelen zijn inmiddels wel in onze gemeente neergelegd. Na plaatsing op steenfabriek en sporthallen nu ook op vruchtbare landbouwgrond. Op plaatsen waar ook de onze streek zo kenmerkende fruitboompjes hadden kunnen staan. De energietransitie is in volle gang en we zijn inmiddels helemaal klaar voor permanent winderige dagen waarop de zon 24 uur schijnt. Want onze televisies moeten in de avond aan en de auto moet in de nacht worden opgeladen.
Hoe jammer is het dat dit soort dagen in ons land niet bestaan. Voor donkere windstille nachten dienen we nog altijd een vervuilende kolencentrale achter de hand te hebben. Wie wil weten hoe vervuilend moet eens een kijkje nemen net over de Duitse grens voorbij Venlo. Naast de vervuilende rook uit de schoorsteen van de kolencentrale zie je ook een tientallen kilometerslang totaal verwoest uitgegraven landschap. Via eindeloos lange lopende banden zie je de kolen zo van de graafmachine de kolencentrale in verdwijnen. De keerzijde van onze groene energiewaan is hier zichtbaar: voor zon en wind dient zolang er geen goede opslagcapaciteit is altijd een alternatieve fossiele bron achter de hand te zijn.
De oplossing bestaat eigenlijk al heel lang. Kernenergie heet het. In het verleden veelal omstreden, ook omdat het in één adem werd genoemd met kernwapens, maar nu als minst vervuilende en meest totale oplossing van het energieprobleem. Altijd energie, afscheid van vervuilende kolencentrales, geen geluidsoverlast van windmolens, geen vervelende slagschaduw, geen subsidies meer uit onze eigen portemonnee en ga zo maar door. Het alternatief, kernenergie dus, is nog relatief betaalbaar ook en deze oplossing kan binnen enkele jaren al zijn gerealiseerd. Wie écht het energieprobleem wil oplossen en ons eigen Hollands landschap weer terug wil kan er niet meer omheen.
De auteur is lid van OpRecht!
